Odpoczywając nad morzem każdy z nas miał możliwość poznać mieszkańców plaż, czyli hałaśliwe mewy. W Polsce występuje aż osiem gatunków tych ptaków, z czego kilka z nich tylko u nas zimuje. Dzieje się tak dlatego, gdyż nasze zimy są zdecydowanie łagodniejsze niż w innych regionach świata, gdzie bytują mewy.
Mewy charakteryzują się różnorodnością upierzenia nie tylko w obrębie danego gatunku, ale również w zależności od wieku. Wykluwają się inne, po dwóch latach wyglądają zupełnie inaczej, a jeszcze inaczej, gdy przybywa im lat. Upierzenie zmienia się także u nich pod wpływem zmieniających się pór roku, a także w momencie składania jaj i tuż po ich wykluciu oraz opuszczaniu gniazda przez pisklęta.
Ptaki te uznać można za niezłych i bardzo wytrwałych sportowców. Mewy wspaniale szybują nawet podczas burzy. Doskonale pływają, ale nie umieją nurkować. Na lądzie za to chodzą jak prawdziwi chodziarze i równie dobrze biegają. Z wyglądu mewy są bardzo charakterystyczne: mają dużą głowę, mocny, prosty dziób, są krępe, ich skrzydła są dość długie, a mocne nogi maja trzy palce spięte błoną pławną. Ważą od 100 gram do 3 kilogramów.
Najbardziej znaną mewą jest śmieszka. Jej śmiech roznosi się po plażach i głębi lądu, gdyż szczególnie licznie występuje na Wiśle. Inne gatunki mew to: mewa pospolita, mewa srebrzysta, mewa białogłowa, mewa mała, mewa siodłata, mewa śródziemnomorska. Czasem obserwując mewy można zauważyć rzadsze gatunki tych wodnych ptaków.
Zima jest szczególnym okresem do obserwacji mew. W tym okresie stają się one spokojniejsze i mniej płochliwe. Chętnie podchodzą do ludzi szukając jedzenia. Mewy zjadają resztki, odpadki i są bywalczyniami wysypisk śmieci. Tam właśnie czyhają na małe gryzonie konsumujące resztki po obiedzie.
Mewy to wdzięczne ptaki, które zostają nam w pamięci po wakacjach spędzonych nad morzem. Wiernie towarzyszą turystom i zawsze są chętne na kawałek chleba. Plaże bez nich byłyby ciche, bez wyrazu, bez śmiechu i akrobacji w powietrzu.
